บทที่ 144 ข้าเป็นคนของเจ้านะ อย่าลืม!

มู่ตานที่ได้ยินประโยคนี้นางก็หัวเราะขึ้นมา อานเจิ้งกับยงฮ่าวจึงหันไปมองนางพร้อมกัน “พี่สาวมู่ตานหัวเราะอะไรหรือขอรับ” อานเจิ้งถามขึ้นอย่างสงสัย

“ก็หัวเราะเจ้าสองคนนั่นแหละ เอาเถอะอีกหน่อยหากพวกเจ้าโตขึ้นมากกว่านี้ก็คงจะเข้าใจเอง” มู่ตานพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะยืนมองคุณหนูของตนอยู่ห่าง ๆ

ทางด้าน...