บทที่ 149 ข้าไม่เห็นอะไรจริง ๆ (เสียงสูง)

“โอ้! คุณหนูผู้นี้ช่างเป็นคนดีเสียจริง ๆ มีการคุกเข่าเพื่อขออภัยให้บ่าวรับใช้ที่ตนด่าทอด้วย” คำพูดของหนิงอันทำให้อูยากุ้ยหรงแทบกระอักเลือด

หญิงสาวพยายามลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก “เจ้ามาช่วยข้าเดี๋ยวนี้” น้ำเสียงของหญิงสาวกราดเกรี้ยว

โดยไม่สนใจสภาพของบ่าวหญิงในตอนนี้ที่ยืนยังแทบจะไม่อยู่แล้วนางจะเอาเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ