บทที่ 156 ทำสิ่งใดได้สิ่งนั้น

ท่าทางเชิดหัวอันใหญ่โตของเจ้าลายทำให้หนิงอันอดที่จะยกยิ้มออกมาไม่ได้ “พวกเราไปกันเถอะ” อันอันกล่าวขึ้นหลังจากเก็บกระดาษสำคัญแผ่นนั้นเข้าไปในอกเสื้อ

คณะของอันอันใช้เวลาเดินมาไม่นานนัก หญิงวัยกลางคนที่เป็นผู้พาสองพี่น้องมาก็พูดขึ้นพร้อมกับชี้นิ้วของตนไปยังกลุ่มคนเบื้องหน้าที่ยืนรอกันอยู่สี่ห้าคน “ร้า...