บทที่ 37 หัวจะปวด

สามวันต่อมาน้ำผึ้งที่ได้จากกลุ่มชมรมสตรีของหมู่บ้านไหลชุนก็ได้มาวางอยู่บนโต๊ะทำงานของถังจิน

“แม่หนูอันนี้คือน้ำผึ้งที่เจ้าบอกไว้ใช่หรือไม่” ชายชราถามขึ้นเพื่อต้องการความแน่ใจ

“ท่านปู่ลองเปิดดูก็รู้เจ้าค่ะ” หนิงอันพูดเสียงกลั้วหัวเราะ “นั่นสินะข้าจะเปิดเดี๋ยวนี้แหละ” หลังจากที่เขาเปิดผ้าที่ปิดไหอยู...