บทที่ 93 ความอิจฉาอันน่ากลัว

“ท่านอาจารย์เจ้าลายเป็นอย่างไรบ้าง” หนิงอันถามเสียงสะอื้นผิดกับท่าทางห้าวหาญเมื่อสักครู่ราวคนละคน

“ไม่เป็นอะไรแล้วโชคดีที่เจ้าป้อนยาแก้พิษให้มันทันเวลา หัวลูกศรข้าก็ผ่าตัดออกมาแล้ว อีกอย่างร่างกายของเจ้าลายแข็งแรงถึงเพียงนี้ไม่เกินสองวันก็ฟื้นตัว” ฉู่เกอยืนยันเสียงอ่อนพลางเอามือลูบตัวของเสือตัวใหญ่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ