บทที่ 97 ตอนที่ 97

ระหว่างทางที่เดินแอมเงียบมากจนเขาชักใจไม่ดี มือก็ชื้นไปด้วยเหงื่อ ทั้งที่ความจริงแอมเป็นคนเหงื่อออกยากมากเลยนะ

“ไหวไหมคนดี ต้องการอะไรไหมพี่จะไปเอามาให้?” ผมอยากทำให้แอมสบายใจกว่านี้

“ขอกลับไปคอนโดนะคะ พี่ไทก้าพักผ่อนเถอะแอมขับรถกลับเองได้!” เธอไม่ได้กลัวพี่ไทก้านะแต่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร

“ก็ได...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ