บทที่ 14 แค่บังเอิญฤาพรหมลิขิต (150%)

‘ดู๊ดู…ไอ้ผู้ชายหล่อแต่เลวคนนี้ทำสิ ขับรถเบียดเราจนตกขอบถนน แล้วยังมีหน้ามากวนประสาทอีก’ คิดแล้วเธอก็อยากจะกระทืบเท้าเต้นเร่าๆ ให้หายอัดอั้นตันใจยิ่งนัก

“แหม…อยากได้ค่าเสียหายก็ไม่บอกตั้งแต่แรก จะได้ไม่ต้องมายืนตากฝนให้เมื่อยตุ้มอยู่แบบนี้” ถ้อยคำหยามหมิ่นที่ถูกพ่นออกมาจากหยักทำให...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ