บทที่ 34 ขัดขา

"เจ้าหมาน้อยขี้เซา ตื่นได้แล้ว"

ฟ้าเพิ่งสางยังไม่ทันจะเห็นเส้นลายมือ ซั่วหยางอ๋องก็เขย่าปลุกพระชายาตัวน้อย ที่เอาแต่นอนคุดคู้บนอกอุ่นของเขา

"ข้าไม่ไปไหน ตรงนี้อุ่นสบาย ข้าจะอยู่ตรงนี้" ร่างเล็กพึมพำงัวเงีย เอาแต่ซุกไซ้ถูไถหน้านวลไปกับอกเขา

"อุ๊บ! เวยเวย เจ้าอย่าถูหน้าแบบนั้นสิ ข้าเอ่อ มัน..." ซั่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ