บทที่ 65 คนที่คิดถึง

เรือนรับรองวังใหญ่ยังคงดูเงียบเชียบ เชี่ยนเหยาเดินวนกลับไปกลับมาหลายรอบ จนยามแสงตะวันยอ ยังไม่เห็นทั้งท่านอ๋องและพระชายากลับมา

"หากกลับเมืองไปแล้วไยไม่บอกกล่าว หรือว่าหลงทาง สองคนนี้นี่จริงๆเชียว นี่ก็จวนจะมืดแล้ว ข้าคงต้องออกไปตามหาเอง"

ท่านหญิงเชี่ยนเหยา ตัดสินใจไม่อยู่รอ นางเดินตรงออกไปเพื่อตา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ