บทที่ 93 Chapter 23《 Part 3 》

ครืด... ครืด...

พีท

ฉันคว้าโทรศัพท์ที่กำลังสั่นขึ้นมาดูขณะกำลังวุ่นวายเตรียมตัวออกจากห้อง เห็นชื่อพ่อก็สะดุดไปกึกหนึ่งแต่ก็ไม่ได้รับ กดปิดจอแล้วเก็บข้าวเก็บของต่อ เดินตามฮานที่อุ้มตาหนูรออยู่ก่อนแล้วออกจากห้อง

ฮานมีสัมภาระแค่ลูกอย่างเดียว ขณะที่ฉันหอบของพะรุงพะรังจนไม่มีมือว่าง หลักๆ ก็ของใช้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ