บทที่ 148

ซวีชิงหย่วนมองดูรอบข้างไม่เห็นใคร ถึงดึงนางมากอดไว้ ประทับจูบที่ปากนางแรง ๆ “กลางคืนเป็นของข้าทั้งหมด”

เดิมหลี่อวิ้นอยากรับปาก แต่คิดว่ายังต้องนอนกับเด็กสองคน นี่ถึงพูดว่า “ไม่ได้ ยังต้องนอนเป็นเพื่อนเสี่ยวหนานกับเสี่ยวเป่ย”

“เจ้าเรียกข้าพี่ชายแสนดี ข้าก็ตกลง”

หลี่อวิ้นยิ้มกว้างพูดว่า “พี่หย่วนก็หัด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ