บทที่ 231

“เก็บพอเจ้ากับลูกกิน ให้พวกเขาเท่าไหร่ก็ได้ พวกเขาไม่กล้าพูดอะไรหรอก”

“ข้ารู้พวกเขาจะไม่พูดอะไร แต่อย่างไรต้องคนละชิ้นก็นับว่าเพียงพอแล้ว”

เธอใส่ในตะกร้าไม้ไผ่ไว้เรียบร้อย และใส่ขนมสองห่อที่ทำในห้องครัวเล็ก

ซวีชิงหย่วนยืมเกวียนวัว เพราะในบ้านไม่มีรถม้า ขี่ม้า หลี่อวิ้นกับเด็กก็ไม่เป็น หากเขาขี่ม้าพา...