บทที่ 234

เถาจูประคองซู่หวังเฟยด้วยความดีใจ ในที่สุดก็ออกประตูแล้ว ซู่หวังเฟยสามารถออกเรือนนี้ เถาจูดีใจที่สุดแล้ว เธอคิดบางทีหวังเฟยก็จะเดินออกจากความเศร้าอย่างช้า ๆ

เห็นผู้หญิงคนนั้นออกมา คิ้วสวยสีอ่อน ใบหน้าไข่ห่านแฝงความซีดเซียว ดวงตากลมโตบางทีเพราะแก่แล้ว หางตามีตีนกาเล็ก ๆ เบ้าตายุบเข้าไป ดูไม่ค่อยแข็งแ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ