บทที่ 238

หลี่อวิ้นไม่ขยับ ซวีชิงหย่วนหมอบอยู่บนตัวเธอ พูดเสียงแหบต่ำ

“อาอวิ้น เจ้ารู้ไหมตอนไหนที่เจ้าทำให้คนทนไม่ไหวที่สุด?”

ได้ยินเขาถามไร้สาระแบบนี้ เดิมหลี่อวิ้นไม่อยากตอบ ได้ยินเสียงลมหายใจเขาหนัก คิดว่าหากตัวเองไม่พูดกับเขา เขาจะอยากทำอย่างอื่น

"งั้นเป็นตอนไหน??"

“ก็คือตอนนี้” เขาพูดแล้วเงยหน้าช้า ๆ ดูด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ