บทที่ 241

เสี่ยวเป่ยมองเห็นหลี่อวิ้นกับซวีชิงหย่วน รีบวิ่งไปในปากก็เรียกอย่างดีใจ “ท่านพ่อ ท่านแม่...”

หลี่อวิ้นขยับแขนพูดกับซวีชิงหย่วน “ลูกอยู่ตรงหน้า รีบปล่อยข้าลงมา”

“ช้าหน่อย อย่างรีบร้อน”

ซวีชิงหย่วนก้มตัวปล่อยหลี่อวิ้นลง เห็นเธอวิ่งตรงไปกอดเสี่ยวเป่ย นี่ถึงจับมือของเด็ก ถามด้วยความเป็นห่วงและรักใคร่

“เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ