บทที่ 309

หางเหยียนซื่อจื่อถูกสิงหยางกระตุ้นให้เกิดความสนใจ แต่เขาไม่พูด

“มีอะไรเจ้าพูดมาตามตรง พวกเราสองคนพี่น้อง เจ้ามีอะไรที่พูดไม่ได้กัน” หางเหยียนมองทางสิงหยาง ถามเขาด้วยสายตาสงบนิ่ง

“เอาเป็นว่า พี่รักษาระยะห่างหนึ่งกับรั่วหรง ช่วงนี้นางมักจะตัวติดพี่ใหญ่ หรือพี่ไม่รู้สึก? ไม่ถึงสามเดือนก็จะแต่งงาน นางตา...