บทที่ 312

แต่ของเหล่านี้เป็นของที่คนเขาเอามา เธอก็ไม่กล้าพูดอีก จึงทำได้แต่หยิบเนื้อตากแห้งวางบนเขียง พูดอยู่ก็ไปห้องโถงแกะถั่วลิสงมา

รอแม่ซวีไปแล้ว หลี่อวิ้นยิ้มให้กับซวีชิงเหมยแล้วพูดว่า “เดือนกว่าไม่ได้กินจานเนื้อแล้วใช่หรือไม่?”

“เอ่อ? พี่สะใภ้รู้ได้อย่างไร?” ซวีชิงเหมยถามอย่างตกใจ

“ดูท่าทางชิงอวี่ก็รู้แล...