บทที่ 317

เห็นเธอโกรธแล้ว หางเหยียนซื่อจื่อเม้มปากนั่งลง ไม่พูดอีก

หลี่อวิ้นหยิบถ้วยตะเกียบชุดใหม่ให้เขา

หางเหยียนซื่อจื่อนั่งคนเดียวทางนี้ กลับดูอึดอัดชัดเจน หลี่อวิ้นก็คิดได้ จึงสั่งเสี่ยวหนานเสียงเบา เป็นเพื่อนนั่งอยู่ข้าง ๆ หางเหยียนซื่อจื่อ

เสี่ยวเป่ยก็ไม่จากไป

ดังนั้นก็กลายเป็นฉากเด็กสองคนกินข้าวเป็นเพื...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ