บทที่ 336

เธอเหนื่อยใจนิด ๆ จับแขนของซวีชิงหย่วนพูดเสียงเบา “พี่หย่วน ข้าอยากกลับไปพักผ่อน”

ซวีชิงหย่วนไม่พูดพล่ามโอบหลี่อวิ้นก็เดินไปข้างหน้า

ชุนฉินถือตะเกียง ฉิงเสวี่ยตามหลัง

ได้ยินแค่ประตูลานบ้านถูกปิดดังปัง หัวใจของหลี่อวิ้นก็หนักไปด้วย

“พี่หย่วน ไม่ควรตกลงมาจริง ๆ ดูฮูหยินซู่อวดดีแบบนี้ ด่าว่าในจวนอ๋อง เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ