บทที่ 342

หลี่อวิ้นก้มหน้าดู เห็นรั่วหรงถูกซวีชิงหย่วนเตะออก เขาแรงเยอะเตะรั่วหรงล้ม กลิ้งที่พื้นนิ่งไม่ขยับ ไม่มีใครกล้าเดินเข้าไปประคองเธอขึ้น

ซวีชิงหย่วนสองมือกอดเธอแน่น กังวลไม่สบายใจและตื่นตระหนก

“อาอวิ้น ท้องเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ข้าอุ้มเจ้ากลับไปพักผ่อนเดี๋ยวนี้”

หลี่อวิ้นแค่รู้สึกท้องน้อยเจ็บ แต่ไม่เห็น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ