บทที่ 352

นั่นนะสิ สิ่งของในจวนอ๋อง ล้วนเป็นของราคาแพงเอาแต่ส่งมาให้เธอ

ซู่หวังเฟยพูดต่อว่า “ควรให้เจ้ากับพวกเด็ก ๆ ก่อนหน้านี้สูตรยาที่เจ้าบอก ให้พ่อเจ้ากินแล้ว หลายวันนี้ดีขึ้นช้า ๆ อ้าปากพูดได้แล้ว แต่ร่างกายยังดิ้นไม่ค่อยได้ บอกว่าอยากจะเจอหน้าอยากไปไหม?”

หลี่อวิ้นนิ่งไป คิดไม่ถึงอ๋องซู่จะตื่นเร็วขนาดนี้ ...