บทที่ 449

ได้ยินซวีชิงหย่วนครางออกมาเล็กน้อย หัวธนูก็ถูกดึงออกมา บนหัวธนูยังมีหนาม แต่หลี่อวิ้นใช้แรง แค่คิดก็รู้ต้องเจ็บมากแค่ไหน

บนหนามหัวธนูยังมีเนื้อและเลือดติดอยู่ด้านบน

หลี่อวิ้นหยิบผงยาห้ามเลือด รีบโรยให้เขาและพันแผลให้เขาใหม่

เห็นเขาหน้าซีดขาว ริมฝีปากเขียวม่วง หลี่อวิ้นยื่นมือตบหน้าของเขา

“พี่ไม่เป็น...