บทที่ 460

ตี้เฉ่าเหมย รสชาติไม่หวานแต่เก็บสนุก

ซวีชิงหย่วนก็ใจกล้าจริง ๆ เห็นเด็กสองคนออกไปเขายื่นมือปิดประตูแล้ว

พาหลี่อวิ้นนั่งบนโต๊ะ “ให้เจ้ากินทั้งหมด”

“พี่หย่วน พี่ใจลำเอียงแบบนี้ พวกเด็ก ๆ คงไม่ชอบพี่แล้ว” นางแค่พูดไปเท่านั้น แต่ที่ใจมีความสุข การกระทำกินอิงเถาไม่ลังเลสักนิด

ซวีชิงหย่วนเห็นนางกินอย่างมี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ