บทที่ 567

เลี้ยวเนินเขาคดเคี้ยวหลายลูก หลี่อวิ้นชี้ไปที่ดอกสีม่วงตรงหน้า

“นั่นเป็นน้ำดอกไม้แก้พิษได้ แต่หายากถึงแม้เด็กดอกนี้ก็ไม่พอกับทุกคน เมื่อครู่ข้าเห็นจุดดำบนตัวพวกเขา ที่จริงเป็นพิษผิวเน่า ผิวบนตัวจะเจ็บก่อนแล้วค่อยเน่าเปื่อย”

ยาพิษชนิดนี้ เยี่ยอิงเคยโดนก็คือเยี่ยอิงลอบฆ่าไม่ทันป้องกันชูหยางในครั้งก่อน...