บทที่ 577

ชูหยางร้องไห้เสียงดัง เชียนเฮ่อได้ยินแล้วรู้สึกสงสาร “คุณหนูเสวี่ยหนิง ท่านมีอะไรจะพูดก็พูดหากจบแล้ว ข้าจะพานางไปส่ง คุณหนูเสวี่ยหนิงบอกว่ามีเรื่องจะพูด แต่รับประกันจะไม่ทำร้ายนาง บ่าวถึงพานางมา คุณหนูเสวี่ยหนิง......”

เชียนเฮ่อพูดอยู่มองเสวี่ยหนิงหยิบมีดสั้นออกมา นางถอยหลังปกป้องชูหยางโดยสัญชาตญาณ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ