บทที่ 92

หลังจากแน่ใจนางหลี่ไม่ตามหลังมา หลี่อวิ้นก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ยื่นมือโยนท่อนไม้ทิ้งไป บังเอิญตกตรงหน้านางหลี่พอดี เกือบกระแทกหน้าผากของนางแล้ว

นางหลี่ตกใจจนทรุดนั่งที่พื้น เริ่มร้องไห้ดุด่าขึ้น

หลี่ซินเห็นนางหลี่ไม่แข็งกร้าวเหมือนอดีต ทว่านั่งบนพื้นร้องไห้เสียงดังแทน สีหน้าก็แย่ลงทันที

“ท่านแม่ แ...