บทที่ 99

“ข้าไม่ได้เสียงดังแค่อยากไปดูท่านแม่ ตะวันขึ้นสูงแล้ว ท่านแม่ยังไม่ลุกจากเตียงก็จะถูกแดดส่องก้นแล้ว” เสี่ยวเป่ยพูดเหตุผลกับซวีชิงหย่วน

หลี่อวิ้นในห้องรีบสวมเสื้อผ้า ติดกระดุมด้านบน เดินออกมาเบา ๆ ยิ้มอ่อนโยนพูดว่า

"ข้าไม่รอถึงตะวันส่องก้นก็ตื่นแล้ว แต่พวกเจ้าสองคนวันนี้ตื่นเช้ามาก เป็นเด็กดีจริง ๆ"

...