บทที่ 10 ไร้หัวใจ ตอนที่ 3
หญิงสาวกลืนกินก้อนแข็งๆ ที่จุกอยู่ตรงลำคอด้วยความยากลำบากกับคำพูดเสียดแทงหัวใจของเขา ชายหนุ่มหยิบเอากางเกงที่ถอดทิ้งเมื่อครู่มาล้วงเอาอะไรบางอย่างเป็นซองสีขาวออกมา หญิงสาวแม้จะไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่ที่แน่ๆ มันคงไม่ได้ส่งผลดีกับเธอ ร่างบางทำท่าจะลุกหนีแต่ก็พลาดพลั้งถูกอคิราห์ตะครุบไว้เสียก่อน
“ใจเย็นๆ น่า ไม่ต้องตื่นเต้น” ชายหนุ่มจับมือทั้งสองข้างของเธอไขว้หลังแล้วพลิกตัวเธอทับเอาไว้ก่อนจะใช้มือข้างหนึ่งบีบแก้มของหญิงสาวให้เข้าหากันจนขากรรไกรง้างออกจากกัน
ณัฏฐนิชพยายามสะบัดหน้าหนีและไม่ยอมอ้าปากตามที่เขาต้องการ แต่นิ้วมือของชายหนุ่มที่เปรียบเหมือนเหล็กร้อนบีบเข้าหาแรงขึ้นเรื่อยๆ จนเธอต้องยอมแพ้เพราะความเจ็บ มืออีกข้างของเขาค่อยๆ บี้จนปากซองยาเล็กๆ ปริออกจากกันแล้วค่อยๆ โรยผงเกล็ดคล้ายๆ สารส้มเข้าปากเธอ ณัฏฐนิชน้ำตาอาบแก้มตากลมโตเหลือกถลนด้วยความกลัว มันคืออะไร อะไรที่เขาเอาให้เธอกิน
“เดี๋ยวก็รู้ว่าต้องการฉันหรือเปล่า จำไว้ณัฏฐนิช คนอย่างอคิราห์ เลนเบิร์คไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าบอกว่าไม่ต้องการ” เมื่อเสร็จจากความต้องการแล้วอคิราห์ก็สะบัดมือจนใบหน้าหญิงสาวคว่ำลงกับที่นอน เธอนอนนิ่งร้องไห้เบาๆ ด้วยความปวดใจอยู่อย่างนั้น
“กินยานี่เข้าไปแล้ว ถ้าฉันคนเดียวไม่พอก็บอกนะ เดี๋ยวจะเกณฑ์พนักงานโรงแรมมาให้สักสิบยี่สิบคน แต่คิดว่าคงไม่ต้องหรอกนะ ฉันน่ะรับมือไหวจะให้เธอชดเชยเรื่องเมื่อครู่ทั้งคืนทีเดียวล่ะหึ” เสียงหัวเราะดังก้องดังทิ่มแทงทะลุเข้าถึงหัวใจอ่อนๆ ของหญิงสาว เธอพอจะเดาออกแล้วว่าที่เขากรอกเข้าปากไปเมื่อสักครู่นั้นมันคือ
...ยาปลุกเซ็กซ์
ณัฏฐนิชนอนร้องไห้กระซิกได้เพียงชั่วครู่อาการวูบวาบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนก็เริ่มคืบคลานเข้ามาร่างกายวูบวาบผิดวิสัย หญิงสาวรู้สึกร้อนรุ่มภายในจนต้องหายใจถี่ขึ้น มือสองข้างกำจิกผ้าปูที่นอนแน่น กายสาวเริ่มสั่นเทาด้วยความรู้สึกแปลกๆ “หึ หึ หึ ยาเริ่มออกฤทธิ์แล้วล่ะสิ” ชายหนุ่มร่างใหญ่มีเพียงกางเกงชั้นในสีดำตัวเดียวติดกายที่นั่งอยู่ข้างๆ เพื่อรอคอยเวลา พลิกตัวคร่อมร่างบอบบางที่นอนตะแคงซ่อนใบหน้าไว้ใต้พวงผมดกดำ อคิราห์ค่อยๆ โน้มใบหน้าปัดปอยผมออกจากพวงแก้มเป่าลมอุ่นๆ กระทบใบหน้าเธอที่บัดนี้แดงระเรื่อ เสียงหายใจก็ถี่ขึ้นคล้ายคนเหนื่อยหนัก
“ต้องการฉันหรือยัง...ณัฏฐนิช” ชายหนุ่มถามเสียงกระเส่าแลบลิ้นเลียใบหนูขาวนวลจนเปียกฉ่ำ พรมจูบเบาๆ ทั่วหน้าและลำคอระหงอย่างไม่รีบร้อน “อื้อ...ช่วยด้วย” เสียงแหบพร่าเบาหวิวหลุดลอดออกมาจากปากบางที่ยามนี้สั่นระริกด้วยความร้อนรุ่ม อคิราห์หยุดภารกิจทุกอย่างแล้วลุกขึ้นหยิบบุหรี่ที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อมานั่งสูบอย่างใจเย็น เขาแสยะยิ้มกับความทรมานของหญิงสาวที่กำลังนอนบิดกายฉีกทึ้งชุดนอนสีขาวให้พ้นตัว
“คนเลว...ทำไม...ทำแบบนี้” แม้ฤทธิ์ของยาจะส่งผลต่อร่างกายแล้วแต่หญิงสาวก็ยังมีสติสัมปชัญญะรับรู้ทุกอย่างได้ดี เธอรู้สึกเสียใจเป็นอย่างยิ่ง ที่เขาทำเหมือนกับเธอเป็นเพียงสัตว์ตัวหนึ่งที่กำลังมีความต้องการเสพสมอย่างหน้าไม่อาย ไม่มีคำตอบจากคนใจดำ หูได้ยินเพียงเสียงหัวเราะแว่วๆ จากในลำคอของเขา
ความร้อนระอุในตัวเพิ่มสูงขึ้นจนณัฎฐนิชแทบอยากฉีกเสื้อผ้าออกเป็นชิ้นๆ ให้ทันกับใจที่ร้อนรุ่ม หญิงสาวเริ่มคว้าสะเปะสะปะ ลูบไล้ตามสรีระของตัวเอง ชุดนอนที่เป็นกระโปรงถูกถลกขึ้นสูง ขาสองข้างยกชันเข่าขึ้นถ่างออกอย่างลืมอายเรียกเสียงหัวเราะกระหึ่มจากอคิราห์ที่ยังคงนั่งดูดบุหรี่อยู่ข้างๆ
“ฉัน...ช่วยด้วย...อื้อ” หญิงสาวบิดกายเร่าไปมาด้วยความต้องการแปลกประหลาด ใบหน้าแดงซ่านหายใจหอบระรัวขึ้น เอื้อมไปจับแขนอคิราห์ด้วยมือที่สั่นเทาเย็นเฉียบ ชายหนุ่มหันมองเธอกลับด้วยสายตาเหยียดหยาม
“คุณคีม...ได้....ได้โปรด รัญ...รัญไม่ไหวแล้ว”
“ต้องการอะไร...บอกฉันสิว่าเธอต้องการอะไรจากฉัน หึ หึ” เสียงหัวเราะของผู้กำชัยดังเครือครั้งแล้วครั้งเล่าอคิราห์ได้ยาปลุกเซ็กซ์ซองนี้มาจากเพื่อนเก่าคนหนึ่งตอนที่นั่งในบาร์เหล้าตอนที่ไปนั่งดื่มเมื่อตอนหัวค่ำด้วยความบังเอิญ
จากคำบอกเล่า ยาตัวนี้มีฤทธิ์เร็วและแรงมากกว่ายาปลุกเซ็กซ์ชนิดอื่นๆ จึงเป็นที่นิยมกันมากในหมู่นักเที่ยวตอนนี้ เขาไม่ได้ตั้งใจจะเอาไว้ในตอนแรกแต่ไม่อยากขัดใจคนกันเองจึงรับใส่กระเป๋ากางเกงแก้ขัดไปไว้เท่านั้น ไม่นึกเลยว่าจะได้เอามาใช้งานจริงเร็วขนาดนี้
ชายหนุ่มใช้มือลูบไล้ต้นขาขาวนวลที่ยกแยกออกจากกันจนชายกระโปรงชุดนอนถลกไปถึงต้นขาอ่อนเผยให้เห็นเนินเนื้อสาวที่ถูกปกปิดไว้ภายใต้ชั้นในตัวจิ๋ว เลือดในกายที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์ระดับหนึ่งเดือดพล่านไหววูบเหมือนเขาเป็นผู้ที่ถูกวางยาเสียเอง
“รัญ...รัญไม่รู้ ไม่รู้ว่าต้องการอะไรจริงๆ...” ด้วยความไม่เคยรับรู้ในเรื่องความสัมพันธ์ของชายหญิงแม้ว่าจะผ่านบทรักจากเขามาแล้วก็ตาม แต่ความต้องการที่เกิดจากการถูกตัวยากระตุ้นมันมากมายกว่าที่เธอเคยรู้สึกครั้งนั้นมากนัก ณัฏฐนิชได้แต่บิดกายส่ายไปมาบางทีก็ยกสะโพกมนสูงเหมือนจะควานหาอะไรสักอย่าง
“ดูเหนียมๆ อย่างนี้ เอาจริงขึ้นมาไม่เบาเหมือนกันนะ หึ...” ชายหนุ่มโยนบุหรี่ในมือทิ้งแล้วถอดชั้นในเพียงชิ้นเดียวออกกระโจนขึ้นนั่งบนที่นอน รวบคว้าเอาร่างบางมานั่งตรงระหว่างขาของตัวเอง
“นี่ไงล่ะณัฏฐนิช สิ่งที่เธอต้องการ...” ชายหนุ่มจับขาขาวนวลทั้งสองข้างพาดบนหน้าขาแกร่งกระชากแพนตี้ตัวนั้นจนขาดวิ่นปลดปล่อยเนินสาวที่ถูกปกคลุมด้วยปอยไหมบางๆ ออกมารับโลกภายนอก ความสาวที่แยกออกจากกันเปิดให้เห็นร่องสีชมพูอมแดงระเรื่อที่ประดับด้วยเม็ดทับทิมสีสดเต่งนูนอย่างท้าทาย กลีบกุหลาบในร่องหลืบเปียกฉ่ำไปด้วยน้ำหวานที่กลั่นออกมาจากร่างระทวย
ชายหนุ่มที่มองดูแทบอยากจะกดเธอลงนอนแล้วสอดแทรกแก่นกายแข็งขึงเข้าไปในร่องชื้นนั้น และรีบส่งมอบให้เธอเพื่อคลายความต้องการ แต่เขาก็ต้องทนไว้ ชุดนอนสายเดี่ยวถูกร่นจากด้านบนจนลงมาถึงเอวเผยส่วนหัวไหล่ขาวผ่องและสองเต้าอวบอัดที่ถูกโอบอุ้มด้วยบราเพียงครึ่งเต้า เนื้อแน่นก้อนใหญ่ของทรวงอกโผล่พ้นบราออกมาจนแทบเห็นปลายถัน
อคิราห์ไม่รีรอสิ่งใดอีกแล้ว เขาจับแก่นกายของตัวเองที่แข็งดุนดันสะโพกมนออกมาเผชิญหน้ากับร่องสาวที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวาน จับส่วนหัวถูไถร่องรักจนหยาดน้ำจากกลีบสาวชโลมชุ่ม มือข้างหนึ่งจับมือของเธอเอาไว้ชักนำให้มาคลึงเคล้นเต้าอวบโดยมีมือหนาของเขาประกบทับบงการอยู่
