บทที่ 50 เมื่อดอกรักเบ่งบาน (50%)

“อุ๊ย!” ร่างบางสะดุ้งตกใจพร้อมทั้งอุทานเบาๆ เมื่อมีวงแขนเอื้อมมาโอบกอดจากทางด้านหลัง

“เมียจ๋า คิดอะไรอยู่จ๊ะ” เสียงหวานนุ่มพูดชิดริมหูบอบบาง พร้อมทั้งสูดกลิ่นดอมดมแก้มนวลที่เริ่มแดงปลั่งด้วยความเขินอาย

“ไม่บอก” สะบัดหน้าอย่างงอนๆ ยังเคืองเขาไม่หาย ที่บังคับตักตวงเอากับเธอไม่หยุดหย่อน วันๆ แทบจะไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ