บทที่ 9 พรหมลิขิตหรือผีผลัก (75%)

“คาร่ารักพี่ลูซที่สุดเลยค่ะ” คาร่ากอดเอวสอบของพี่ชาย แล้วเอาใบหน้าสวยสมวัยแนบกับอกแกร่งที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามหนั่นแน่นอย่างประจบประแจง

“อ้าว…ยัยตัวแสบรักแต่พี่ชาย แล้วไม่รักปู่เหรอ” ท่านผู้เฒ่าเจ้าเล่ห์แสร้งทำเสียงดังโวยวาย แล้วมองหลานสาวอย่างน้อยใจ

“รักสิค่ะ ใครล่ะจะไม่รักท่านลูเบอร์ต็อปสุดหล่อและใจดี ถึงจะแก่ยังไงคาร่าก็ยังรักคุณปู่นะคะ” ร่างบางเงยหน้าขึ้นจากอกของพี่ชาย แล้วรีบผุดลุกจากโซฟาวิ่งมาซบอกคุณปู่อย่างออดอ้อนออเซาะ แต่ไม่วายเหน็บปู่น้อยๆ ตามประสาคนแสนซน จนนายลูเบอร์ต็อปอดที่จะลูบหัวอย่างเอ็นดูไม่ได้

สายน้ำผึ้งกำลังนั่งคุยโทรศัพท์กับจอมใจอย่างออกรส หลังจากเจอกันในวันที่เพื่อนรักมาหาที่บ้านเมื่อเดือนที่แล้ว เธอก็ไม่ได้เจอหน้าค่าตากับเพื่อนรักอีกเลย เหตุก็เพราะว่ามัวแต่ยุ่งกับการเลี้ยงลูกทั้งสามคนควบคู่ไปกับดูแลเอาใจใส่สามีขี้อ้อน จนไม่มีเวลาที่จะปลีกตัวไปไหน พอได้ยกหูโทรศัพท์ต่อสายไปหาจอมใจในบ่ายวันอาทิตย์เช่นนี้ คุณแม่ลูกสามจึงจ้อกับเพื่อนซี้ไม่หยุดหย่อน เสียงหัวเราะคิกคักที่ดังออกมาจากริมฝีปากอิ่มเต็ม ทำให้เท้าของคนที่เพิ่งกลับมาจากออกไปทำธุระถึงกับหยุดชะงัก แล้วเดินมานั่งลงแนบข้างภรรยาคนงามที่ห้องรับแขก

“คุยกับใครจ๊ะ อารมณ์ดีเชียว” เลโอกะว่าจะแนบหูเข้าไปฟังบทสนทนาระหว่างภรรยากับสายปริศนาซะหน่อย แต่เธอดันวางสายพอดีกับที่เขานั่งลงคลอเคลียกายงาม

“คุยกับหนุ่มค่ะ” สายน้ำผึ้งตอบสามีตัวโตด้วยใบหน้าระรื่น แต่คำตอบของเธอทำเอาเลโอแทบเต้นผาง ใบหน้าหล่อบึ้งตึงขึ้นมาในบัดดล

“มันเป็นใคร บอกผมมาเดี๋ยวนี้ ผมจะไปฆ่ามัน” ท่าทางขึงขัง ใบหน้าถมึงทึง และบดกรามแกร่งจนเกิดเสียงดังฟังชัด ทำให้สายน้ำผึ้งหลุดหัวเราะคิกออกมา ไม่ว่ากี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่เธอเย้าแหย่เขาด้วยเรื่องนี้ สามีเธอก็จะออกอาการหึงหวงแบบนี้อยู่ร่ำไป

“คิคิ นักเลงจังสามีของน้ำผึ้ง น้ำผึ้งลูกสามแล้ว คุณยังไม่เลิกหึงอีกเหรอคะ” หัวเราะคิกคักอย่างชอบอกชอบใจ ก่อนจะเอ่ยถามสามีอย่างขันๆ

“ถึงจะแก่จนหนังเหี่ยว ผมก็ไม่มีวันเลิกหึงและหวงน้ำผึ้งได้หรอก ก็ผัวออกจะรักและหลงเมียจ๋าขนาดนี้” คุณพ่อสุดหล่อบอกเมียอย่างจริงจัง กระนั้นก็ยังทำใบหน้าเครียดเขม็งไม่หาย

“อื้อ…ดีจริง น้ำผึ้งช้อบชอบเวลาที่เลโอโมโหหึงเนี่ย ยิ่งเห็นใบหน้าบึ้งตึงเป็นยักษ์น้ำผึ้งยิ่งชอบ เพราะนั่นแสดงว่าเลโอรักน้ำผึ้งมาก” สายน้ำผึ้งโคลงศรีษะไปมา เอื้อมมือไปประคองหน้าหล่อที่สะบัดไปอีกทางด้วยความแง่งอนให้หันกลับมาสบตา เล้วเอ่ยล้อเลียนสามีขี้หึงอย่างสนุกสนาน

“อ๋อ…นี่แกล้งผัวเหรอแม่ตัวดี แกล้งดีนัก…มันก็ต้องเจอแบบนี้” เลโอลากเสียงยาวเมื่อรู้ตัวว่าเสียรู้แม่ตัวดี โดนเธอทำซุกซนเข้าอีกจนได้ จบถ้อยคำมาดร้าย คนเจ้าเล่ห์ก็ใช้มือจี้ไปที่เอวคอดเป็นการลงโทษภรรยาตัวดีที่ชอบทำให้สามีใจหายใจคว่ำ จนเธอดิ้นรนกระเสือกกระสนให้หลุดพ้นจากการเอาคืนของเขาทั้งน้ำตา

“ฮ่าๆๆ พอแล้วค่ะ พอแล้ว ไม่ไหวแล้ว” เสียงหัวเราะใสกังวานหลุดออกมาจากปากน่าจูบตลอดเวลาที่โดนสามีลงโทษ ปากก็ละล่ำละลักให้เขาหยุดกลั่นแกล้งเธอ มุขนี้ยังใช้ได้ผลกับสายน้ำผึ้งเสมอ เธอเกือบสำลักความจั๊กจี้ตายคาอกแกร่งของสามี

“ถ้าอยากให้หยุด ก็บอกมาก่อนว่าเมื่อกี้คุยกับใคร” มือร้ายกาจยังวางแหมะที่เอวกิ่ว ส่วนปากหยักของคนเจ้าเล่ห์ก็ทำการต่อรองอย่างมีชั้นเชิง ถึงแม้จะหยอกล้อกับภรรยาจนไม่สามารถกักเก็บเสียงหัวเราะได้ แต่ความเครียดจากการหึงหวงก็ยังไม่มลายหายไปไหน

“คุยกับยัยจอมค่ะ” สายน้ำผึ้งส่ายหน้าอย่างระอากับความหึงหวงที่ไม่มีลิมิตของคนตัวโต กลัวเขาจะอารมณ์เสียมากไปกว่านี้ จึงยอมบอกแต่โดยดีว่าแท้จริงแล้วตนคุยโทรศัพท์กับใคร

“อืม…ผมจะให้เพื่อนคุณไปทำงานในโปรเจคใหม่ที่ไอ้ลูซคุม” พอได้ยินภรรยาพูดถึงเพื่อนรักของเธอ เลโอก็เลยเกริ่นเรื่องงานที่ตัวเองวางแผนไว้ให้ฟัง

“ดีแล้วล่ะค่ะ ยัยจอมยิ่งบ่นอยู่ว่าตั้งแต่ย้ายมายังไม่มีอะไรทำเป็นชิ้นเป็นอันเลย” เห็นด้วยกับความคิดของสามีเป็นอย่างยิ่ง เพราะจากที่คุยโทรศัพท์เมื่อสักครู่ แม่จอมแสบยังบ่นอยู่เลยว่าชักจะเบื่อ

“งั้น…ผมให้ไอ้ลูซมาเจอเพื่อนคุณวันพรุ่งนี้เลยดีกว่า จะได้คุยรายละเอียดเรื่องงานกัน” เลโอตัดสินใจทันทีที่ได้ฟังคำจากปากเมีย หากจอมใจยังไม่ได้รับมอบหมายงานจากทางแผนก เขาก็จะดึงตัวเธอมาช่วยงานลูเซียส โปรเจคใหม่ที่วางไว้จะได้เสร็จเร็วๆ ซึ่งถ้ามันเสร็จตามเป้าหมายที่ได้วางแผนไว้ บริษัทของเขาก็จะได้ครองพื้นที่ส่วนแบ่งทางการตลาด

“ค่ะ แล้วแต่ท่านประธานใหญ่เลยค่ะ” สายน้ำผึ้งพยักหน้าหงึกหงัก กล่าวเสียงใสแกมล้อเลียน จึงได้รับการบิดจมูกรั้นเบาๆ เป็นการให้รางวัลกับความช่างยั่วแหย่

“งั้นผมโทรไปตามไอ้ลูซก่อนนะที่รัก ไม่รู้ว่ามันกลับมาจากไมอามี่แล้วหรือยัง” ว่าแล้วคนใจร้อนก็หยิบโทรศัพท์ราคาแพงลิบลิ่วขึ้นมากดต่อสายถึงเพื่อนรักทันที

จากนั้นเลโอก็คุยโทรศัพท์กับลูเซียส นัดแนะให้เพื่อนรักเข้ามาพูดคุยเรื่องงานกันที่บริษัทในวันพรุ่งนี้ คุยงานเสร็จก็เลยไปคุยเรื่องสารทุกข์สุกดิบ เนื่องจากไม่ได้พบปะและพูดคุยกันมาหลายเดือน วางสายจากเพื่อนปุ๊บเลโอก็หันมาตระกองกอดเมียไว้แนบอก