บทที่ 96 อภัยได้เพื่อรักเรา (125%)

“ปล่อยนะ คนฉวยโอกาส อึก…อื้อ” ปัดมือหนาออกจากตัว พร้อมทั้งด่าว่าด้วยความโมโห แต่ก็ไม่ได้ต่อว่าชายหนุ่มไปมากกว่านั้น เพราะพะอืดพะอมซะก่อน จึงรีบยกมือขึ้นปิดปาก ทำหน้าเหยเก และลุกพรวดขึ้นเตรียมวิ่งเข้าห้องน้ำ แต่ช้ากว่าลูเซียส ชายหนุ่มรีบย่อตัวลงอุ้มร่างกลมกลึงขึ้น แล้วก้าวยาวๆ เข้าห้องน้ำทันที

“แหวะ...