บทที่ 108 คนบ้านป่าอร่อยมาก

สิ่งเหล่านี้กระมังที่ทำให้เธอต้องทำทุกทางให้นิธิตเป็นของเธอให้ได้ และค่ำคืนนี้เธอจะไม่นอนหนาวน้ำค้างเดียวดายบนเตียงใหญ่เป็นแน่ เพราะคนให้ความอบอุ่นจนอาจร้อนเร่านั้นอยู่ใกล้กันเพียงอีกฟากของเรือนเท่านั้น

“เข้ามาทำไมไม่เคาะประตู คนป่านี่ไม่มีใครสอนมารยาทหรือยังไงนะ” พราวพิลาศหงุดหงิดเมื่อเห็นเงาสะท้อ...