บทที่ 127 อะไรก็ยอม

ซ่อนกลิ่นหลับตาด้วยความเจ็บและความซ่านเสียวที่ยังคงกรุ่นอยู่ แค่เพียงคิดถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาตลอดช่วงบ่ายจนถึงเย็น เธอก็สะท้านหวั่นไหวไปทั้งตัวอีกแล้ว

“น้า... น้าดำจะทำอะไร” เสียงสั่นถามทั้งที่รู้คำตอบดีอยู่แล้ว เพราะป่ากล้วยลับสายตาผู้คนอย่างนี้ น้าดำคงไม่พาเธอมาเดินเล่นแน่

“คุณซ่อนบอกว่า... ทำอะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ