บทที่ 18 กินอยู่กับปาก

“โอว... พี่ยอดจ๋า... ฉันไม่ไหวแล้ว... โอย... พี่ยอดจ๋า... อูย... ดีเหลือเกิน... อูย... โอว... ซี้ด... พี่ยอดจ๋า... กรี๊ดดดด...”

ลิ้นร้อนจ้วงแทงเข้าแทงออกสลับกับนิ้วมือที่บี้บดปลายยอดรัวเร็วสิ่งผลให้เหมยกุ้ยกรีดร้องซบใบหน้าเกลือกกลิ้งกับหมอนเพื่อกดดันเสียงร้องให้เบาที่สุด ในขณะที่ดอกกุหลาบงามตอดตุบร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ