บทที่ 45 รักเมียที่สุด

“มันไม่ใช่สิ่งสำคัญ เพราะถ้ามันสำคัญ เราก็จะไม่มีวันนี้ หนูหน่อยจำไว้เพียงเฮียรักหนูหน่อยก็พอ เราจะมีลูกกันเยอะๆ นะ หนูหน่อยไม่ต้องทำอะไรเลย คอยเป็นแม่บ้านดูแลเฮียดูแลลูกก็พอแล้ว”

“ว้า.. หนูหน่อยยังไม่อยากมีลูกนะคะ” น้ำเสียงและสีหน้าแสดงความเสียดายอย่างที่สุด

“ทำไมล่ะ ลูกน่ารักดีออก.. หึหึหึ.. คิด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ