บทที่ 70 สอนให้เป็นผู้ใหญ่

“บ้า! พี่ชิดก็ พูดอะไรก็ไม่รู้ ทะลึ่งจริง”

“ทะลึ่งที่ไหน ไหนพี่ดูสิว่าขนรวยขึ้นหรือยัง ลืมไปว่ารวยไม่มีขน”

รวยรินร้องวี้ดว้ายเมื่อชิดจู่โจมกลางบ้าน ก่อนจะครางระงมจนลืมโมโหเรื่องลูกไปเลย

เสียงครวญครางและเสียงหอบสายใจถี่ๆ ที่ได้ยินจากด้านบนของบ้านทำให้มืดต้องเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น ตวัดสายตามองขึ...