บทที่ 88 เพิ่งครึ่งทางสวรรค์

นิธิตก้มมองความสวยงามอย่างตกตะลึง ความงดงามที่เห็นอยู่ใต้สายน้ำเย็นเฉียบว่างดงามแล้วนั้น ยังเทียบไม่ได้กับสิ่งที่เห็นอยู่นี้

เมื่อเส้นไหมแพรดำอ่อนละมุนนิ้วมือ เปียกเรียบลู่ไปกับดอกไม้ที่ยังคงปิดสนิท ราวกับจะบอกว่า ดอกไม้แสนงามนี้ยังไม่เคยมีแมลงตัวใดได้เชยชม และเขาก็เป็นแมลงตัวแรกที่กำลังอาจหาญเด็ดด...