บทที่ 27 บทที่ 26

บทที่ 26

“ลุกขึ้นมานั่งบ้างไข้มันจะได้ลด…” เสียงเข้มเอ่ยออกมาทันทีที่เปิดประตูห้องนอนเจอเธอนอนอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปไหน เธอนอนซมตั้งแต่เที่ยงจรดมืดแล้ว ก็ไม่ลุกออกจากที่นอนเลย

“ทำไมไม่กินข้าว”

“หนูจะกลับห้อง” เสียงหวานแหบแห้งเอ่ยออกมา ก่อนร่างสูงของเขาจะมาหย่อนก้นนั่งลงที่ปลายเตียงนอน ล้วงมือเข้าสัมผ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ