บทที่ 38 บทที่ 37

บทที่ 37

“หนูหนัก...” น้ำเสียงอู้อี้ดังขึ้นเบาๆ ก่อนร่างเล็กจะเอาบั้นท้ายตัวเองดันร่างเขาไว้

พิณะยกยิ้มและค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้น ความจริงเขาแทบหมดแรงลงตรงนี้ แต่ต้องแบกร่างเล็กกลับห้องนอนก่อน…

“ใส่เสื้อผ้าจะพากลับห้อง” หญิงสาวย่อกายและรีบหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่โดยไว้ มองซ้ายมองขวาอย่างหวาดระแวง

“ลุก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ