บทที่ 42 ตอนที่ 40

“มึงก็อีลิ้นสองแฉกหักหลังคนที่ดีกับมึงเหมือนกัน มึงสมควรแช่งตัวเองให้จมดินด้วย ขี้ข้าอย่างมึงไม่ได้ต่างไปจากกูสักเท่าไหร่หรืออาจจะหนักกว่าด้วยซ้ำ นายกูเมตตามึงก็ดีเท่าไหร่แล้วอย่ามากล้าดี จำใส่กะโหลกไว้!” ว่าจบก็เดินออกไปทิ้งหญิงมอมแมมนั่งกำดินที่พื้นก้มหน้าร้องไห้อย่างทรมานทั้งกายและใจ

ห่างจากกระท...