บทที่ 25 ตอนที่25

"ไม่ไหวแล้วเว้ย ร่านนักมานี่" ผมเหวี่ยงตัวอลินลงไปนอนราบบนที่นอน แล้วผมลุกขึ้นนั่งแทรกตัวไปตรงกลางหว่างขอของอลิน แล้วจับขาของยัยนั่นอ้าออก แล้วผมก็มองไปที่แพนตี้ลายลูกไม้สีขาวของเธอที่ตอนนี้ตรงกลางมีนำ้เปียกๆอยู่ซึ่งมันตรงกับใจกลางกลีบกุหลาบของเธอ

"อื้ออ อ๊ะๆๆ"ผมไม่รอช้าเอานิ้วมือไปแหวกแพนตี้ของเธออ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ