บทที่ 9 ตอนที่9

"ค่ะ"แต่ฉันกฺ็เลือกที่จะไม่ถามอะไรพี่กัสมาก เพราะตอนนี้ฉันรู้สึกมึนหัวมาก หน้ามืดเหมือนจะเป็นลม ฉันทำงานพริตตี้แทบทุกคืนกว่างานจะเลิกก็5ทุุ่ม กว่าฉันจะเดินกลับบ้านอีกถ้าวันไหนไม่ทันรถเมล์เที่ยวสุดท้ายฉันกฺ็ต้องเดินกลับบ้าน โชคดีที่บ้านของน้าอลิซอยู่ในใจกลางกรุงเทพ และมันใกล้กับที่ทำงานของฉันมาก พอฉันกลับถึงบ้านก็ต้องไปอ่านหนังสือจนตี3ทุกวัน แล้วต้องตื่นเช้าเพื่อจะต้องเดินออกไปรอรถเมล์อีก ถ้าวันไหนมีเรียนเช้าน่ะ ฉันนี่แทบจะเดินหลับอ่ะ

"ไปใส่เสื้อผ้า และกลับไปซ่ะ เบื่อขี้หน้าว่ะเเม่ง!"พี่กัสเอ่ยบอกฉันด้วยนำ้เสียงไม่พอใจ ฉันจึงรีบยันตัวลุกขึ้น แต่ฉันไม่มีแรงแล้วอ่ะ และฉันก็หน้ามืด สติที่มีใกล้จะดับลงแล้ว

ตุ๊บ

"เห้ยย!"เสียงสุดท้ายที่ฉันได้ยินคือเสียงของพี่กัส ฉันนอนฟุบลงไปกับพื้นห้องของพี่กัส หัวฉันกระแทกพื้นด้วยอ่ะ แต่ฉันไม่ไหวแล้ว......

ออกัส อัครเดช...

ตุ๊บ

"เห้ยย!"ผมร้องขึ้นด้วยความตกใจ อยู่ดีๆยัยเด็กกาฝากก็ล้มลงไปกับพื้น

"เป็นอะไรว่ะ?"ผมเข้าไปประคองตัวยัยเด็กกาฝาก ขึ้นมาบนตัก

"เธอเป็นอะไรของเธอว่ะ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยน่ะ"ผมมองหน้ายัยเด็กกาฝาก ดวงตาหลับพริ้ม จมูกเชิดรั้นอย่างคนหยิ่งๆ ปากหยักได้รูปสีชมพูอวบอิ่มที่ไร้สีลิปสติกแต่งเติม แก้มอมชมพูแบบธรรมชาติ ผู้หญิงคนนี้สวยมาก ผมไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่สวยเองตามธรรมชาติเลย ทั้งเนื้อทั้งนมยัยเด็กกาฝากนี้มีเองทั้งหมด เต้านมสองเต้าอวบอิ่มที่ใหญ่เองตามธรรมชาติไม่ได้ใหญ่ด้วยมีดหมอ ผมยื่นมือไปบีบคลึงสองเต้าที่ชูชันท้าทายสายตาผม

"น่าจูบจังว่ะ"ผมพูดขึ้น แล้วค่อยๆโน้มหน้าลงไปหาริมฝีปากสีชมพูร่ะเรื่อ ของคนที่นอนหลับอยู่ในตักผม

"จุ๊ฟ ปากโคตรนุ่ม จ๊วฟ จ๊วฟฟ"ผมจูบปากยัยเด็กกาฝาก และดูดดึงริมฝีปากล่างของยัยนี่

"โคตรหวาน"ผมชักจะติดใจ ริมฝีปากของยัยนี่แล้วว่ะ

พรึ๊บ

ผมอุ้มร่างเปลือยเปล่าของยัยเด็กกาฝากมานอนลงบนเตียง และขึ้นคร่อมร่างยัยนี่ทันที ผมไม่รอช้า ประกบริมฝีปากของยัยนี่เลย

"จุ๊ฟ จ๊วฟ ซู๊ดดด"ผมดูดปากยัยเด็กกาฝากนี่อย่างเมามันส์ ผมไม่เคยจูบผู้หญิงคนไหนเลย เพราะผมรังเกียจพวกเธอยังไงล่ะ ไม่รู้เอาปากไปอมมากี่อันแล้ว

"อื้อออ "ยัยเด็กกาฝากครางขึ้นมา เมื่อผมส่งลิ้นสากของผมเข้าไปในโพรงปากหวาน

"แม่ง หวานทุกที"ผมผละปากออกมาจากริมฝีปากสีชมพูของยัยนั้น ผมก็ก้มหน้าลงไปดูดดึงเต้าสองเต้าแล้วเอามือไปบีบเคล้งคลึงอย่างมันส์มือ

"จ๊วฟฟฟ จ๊วฟฟ แผล๊บ แผล๊บ"ผมดูดนมยัยเด็กกาฝาก นั้น

"อื้ออออ"ร่างบางครวญครางขึ้น เมื่อผมเอาฟันกัดไปที่หัวนมสีชมพูของยัยเด็กกาฝากนี้อย่างหมั่นเขี้ยว ก็มันแข็งอ่ะ ยิ่งดูดยิ่งแข็ง ความเป็นชายของผมตื่นอีกแล้วเนี่ย

"พะพี่กัสO_o"ยัย เด็กกาฝากลืมตาโตๆมองมาที่หน้าผม ที่ตอนนี้ผมกำลังซุกไซร้เต้าใหญ่ทั้งสองเต้าของเธออยู่

"อื้ออ"ยัยนั่นหลับตาพริ้ม พร้อมครวญครางขึ้นมาอีก เมื่อผมเอานิ้วมือลูบไล้ไปตาม จุดอ่อนไหวของเธอ แม่งนำ้ยังแฉะอยู่เลย สงสัยจะอยากโดน ผมไม่รอช้าแก้เชือกเสื้อคลุมออก แล้วจับความเป็นชายของผมจ่อไปที่จุดอ่อนไหวของเธอ

"อยากโดนหรอว่ะ แฉะเลย"

"อ๊ะๆๆๆ อื้ออ พี่กัส อย่านะคะ หนูขอร้อง"ยัยเด็กกาฝากขยับตัวหนีผม แล้วเธอก็ยกมือไหว้ผม แต่คนอย่างผมอยากได้อะไรก็ต้องได้ และตอนนี้ผมอยากได้ยัยนี่

"เธอเสนอตัวมาให้ฉันเอาเองน่ะ"ผมพูดขึ้น และจับขาเธอทั้งสองข้างลากกลับมาหาตัวผมที่นั่งอยู่

"ฮืฮๆๆ หนูเจ็บ"ยัยเด็กกาฝากร้องไห้ออกมา ผมจับขาเธอลากมาอย่างแรง

"อย่ามาสำออย ให้ฉันเอาๆให้เสร็จแล้วค่อยร้องไห้!"ผมพูดขึ้น แล้วจับขายัยเด็กกาฝาก อ้าออกอย่างแรง จนผมได้ยินเสียงกระดูกของยัยนี่ลั่น แล้วไง ผมไม่สน ผมจะเอา

"ฮืฮๆๆพี่กัส อย่าทำหนูเลยนะ เราเป็นพี่น้องกันน่ะ"ยัยเด็กกาฝากเอามือมาดันหน้าท้องของผม และยัยนั้นก็ ขยับตัวหนีผม แต่ผมจับข้อขาเธออยู่ ผมบีบอย่างแรงจนข้อขาของยัยนี่เป็นรอยแดงตามมือที่ผมบีบ

"ฉันไม่เคยนับเธอเป็นน้อง! อย่าสะเออะเอาตัวเองมาเทียบฉัน เธอมันก็แค่เด็กที่ไม่มีใครต้องการ เป็นภาระของบ้านฉัน เธอมันเป็นส่วนเกิน ยัยเด็กถูกทิ้ง!"ผมตะโกนใส่หน้ายัยเด็กกาฝากนั้น เธอก็ร้องไห้จนตัวสั่นเธอร้องไห้เหมือนจะขาดใจ แล้วไง ผมต้องสนไหม