บทที่ 181

เอมิลี่ล่องลอยอยู่ในความมืดมิดอันไร้ที่สิ้นสุด สติของเธอราวกับว่าวที่สายป่านขาด... บางครั้งก็ลอยห่างออกไป บางครั้งก็ถูกกระชากกลับมาอย่างรุนแรงด้วยความเจ็บปวดเฉียบพลันและความเย็นเยียบจากการเสียเลือด

บทสนทนาอันน่าขนลุกระหว่างคาเทียกับกิลเบิร์ตขดตัวราวกับอสรพิษร้ายอยู่ตรงขอบของสติอันเลือนรางของเธอ ไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ