บทที่ 52 52

ร่างสูงลุกจากตัวหล่อน พูดเสียงเบาก่อนเดินออกจากห้องไปว่า “จัดการแต่งตัวเสีย ผมจะพาคุณไปเยี่ยมน้องเมที่โรงพยาบาล”

“งั้นช่วยเก็บของขายบนโต๊ะหน้าบ้านมาไว้ในบ้านด้วยนะคะ กลัวว่ากว่าจะกลับอาจจะมืด ทิ้งของไว้แบบนั้นคงไม่ดี” หล่อนพูด พลางลุกขึ้นจัดผมให้เข้าที่ ใจยังเต้นระรัว มือสั่นระริกยามดึงเสื้อลงมาปกค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ