บทที่ 87 87

สี่ปีผ่านไปแล้ว… เขาเกือบจะลืมหล่อนอยู่แล้วเชียว จู่ๆเขมปัจน์ก็ส่งเมลมาบอกว่ามีนสิตามีลูกซึ่งเกิดกับเขา

หล่อนคงหวังเงินสินะถึงไปบอกเรื่องนี้ให้พี่ชายเขารู้

นางมารร้ายจริงๆ คนอย่างมีนสิตา !

เขาก้าวเข้าไปในเขตบ้าน แต่พบว่าประตูล็อกอย่างแน่นหนา คงไม่มีใครอยู่เลยถอยกลับออกมาแล้วขึ้นรถขับจากไป

เขตต์เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ