บทที่ 12 Chapter 2 ผีฝึกหัด [4]

ผมเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูห้องอีกครั้งตามคำสั่ง ก่อนจะหันกลับไปมองหมอให้แน่ใจว่าหมออยากให้ผมทำตามคำสั่งบ้าๆ แบบนั้นแน่เหรอ ซึ่งหมอก็เหมือนจะอ่านสายตาของผมออกเพราะว่าหมอพยักหน้าเบาๆ

“ถ้าผมหัวแตก หมอรับผิดชอบนะ”

“ฉันสั่งให้เดินก็เดินเถอะน่า ไม่ได้สั่งให้วิ่ง นี่โง่จริงรึเปล่า”

“O_O” เออ จริงข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ