บทที่ 42 Chapter 7 ผมยอม [6]

“นายจะไปไหนธาวิน”

เสียงทุ้มๆ ของหมอรีบถามเมื่อเห็นว่าผมหันหลังให้ตอนที่หมอกำลังเดินมาใกล้จะถึงประตูห้องทำงานตรงจุดที่ผมยืนอยู่ ผมได้แต่ยิ้มทั้งน้ำตาโดยไม่ได้หันกลับไปมองหน้าหมอ ตอนนี้ผมพอใจแล้ว ไม่ว่าผมจะเจ็บยังไง ขอแค่หมอปลอดภัยผมก็โอเค

“ฉันถามว่านายจะไปไหนธาวิน!”

มันไม่มีประโยชน์แล้วที่ผมจะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ