บทที่ 22 เริ่มหวั่นไหว ถอยห่าง

หลายวันผ่านไป

มารียาก็กลับมาทำงานตามปกติหลังจากที่เธอหายจากอาการข้อเท้าแพลงแล้ว เธอก็เตรียมอาหารเช้าและกาแฟเข้ามาให้ฮัสลานตามหน้าที่ของเธอ

“นี่อาหารเช้าแล้วก็กาแฟของคุณค่ะ” มารียาพูดบอกไปก็วางอาหารและกาแฟลงบนโต๊ะทานข้าวที่อยู่ด้านข้างภายในห้องทำงานของเขาทันที

“ขอบคุณ…แล้วนี่ข้อเท้าคุณดีขึ้นแล้วใช่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ