บทที่ 33 33

“โห...” หล่อนลากเสียงยาวทันที พลางแบมือออกทั้งสองข้าง เผยให้เห็นนิ้ว2นิ้วที่มีพลาสเตอร์พันไว้ “ฉันทำอาหารไม่ค่อยเป็น หั่นอะไรก็ไม่ค่อยได้ ดูสิคะ...มือของฉันมีแต่รอยมีดบาด ถ้ารอจนกว่าฉันจะทำกับข้าวเก่ง สงสัยคงอีกนานหลายเดือน”

ฟังคำอุทรณ์จากหญิงสาวตรงหน้าแล้ว แมรี่ก็อมยิ้มแก้มตุ่ย พลางเอียงหน้ามาใกล้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ