บทที่ 28 chapter 28

“รับรองได้ว่าฉันจะไม่ถูกตีจนหัวแบะ แถมยังจะได้พาเอแคลร์ออกไปเต้นรำ...รำลึกความหลังหวานๆ ด้วย”

อติกานต์ผ่อนลมหายใจออกจากปากหนักๆ ไม่ว่าจะเล่นงานยังไง เธอก็ต้องพ่ายโมฮาหมัดตลอด เธอเลยเลือกสะบัดแขนออกจากมือใหญ่และหาทางเดินย้อนกลับไปยังส่วนร้านขายเสื้อผ้าของโรงแรม ทว่า...

“เดี๋ยวพาไปเอง แต่ตอนนี้...ข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ